Chapter 19: A Saint City

 Ze wzgórza świątynnego starzec Natan spojrzał na wschód Świętej Góry gdzie znajdowało się Ogromne Pustkowie. Źródło, które wybiło spod Znaku Wielkiego Króla spłynęło łagodnie i  nawodniło ziemię. A gdzie dotarły życiodajne wody tam ziemia wydawała rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące według swego gatunku owoce, w których były nasiona. Tym samym oczom starca ukazały się dawno już nie widziane w tej krainie widoki: od menory posadzonej z bukszpanu po poletko jęczmienia, pszenicy i lnu, aż po oliwki, figi, palmy daktylowe, dęby, mirty i wiele innych. Jedyne czego nie było to kolb kukurydzy. Od tej pory już nikt nie mógł nazwać tego miejsca przeklętym, gdyż wydawało stokrotne polony. A całe to bogactwo było ogrodzone potężnym murem obronnym, który lśnił jakby w słońcu drogocennymi kamieniami.

- Wstańmy, chodźmy- powiedział zamyślony Natan do niewielkiej grupy ocalonych, aby nabrali odwagi wziął na ręce chłopca i podał ramię dla Matki.

- Ale dokąd Panie?- zapytała przytłoczona rozpaczą Rachab, która straciła w ogniu czterech synów- dokąd pójdziemy?

- Pracować u Odwiecznego Króla w Winnicy- odparł jej radośnie- ale jeśli uzna nas za godnych wiary i niezawodnych, uczyni nas dziedzicami tego Nowego Miasta, które przed chwilą widzieliśmy.

    Rachab mając w pamięci potężne trzęsienie jakiego nigdy nie doświadczyła w tej krainie zlękła się Odwiecznego Króla, zapytała więc wpatrując się w oczy starca:

- Czy Odwieczny Właściciel Pól przyszedł w trzęsieniu ziemi?

    Mężczyzna widząc strach w jej oczach oddał chłopca Matce, przygarnął Rachab do swoich ramion i przemówił czule jak do własnej córki- Odwiecznego Króla nie było w trzęsieniu ziemi.

    Oddech kobiety uspokoił się na chwilę, ale zaraz znów zesztywniała ze strachu na myśl ogromnej błyskawicy, która rozdarła na pół świątynię.

- Nie- odpowiedział jej starzec, poznawszy o co chce go pytać- Odwiecznego Króla nie było w ogniu błyskawicy.- kobieta znowu odetchnęła z ulgą, ale tym samy odkryła, że nie zna prawidłowej odpowiedzi. Odwieczny Właściciel Pół, jak podawali z pokolenia na pokolenie jej przodkowie, był Potężnym Wojownikiem, który nagradzał za wierność zwycięstwem, a bałwochwalstwo karał śmiercią.

    A teraz mój drogi gościu, zanim opuścisz te strony,  posłuchaj uważnie ostatniej nauki starca Natana, który był Wielkim Mędrcem- Był tutaj- położył prawą dłoń Rachab na jej sercu-  jeśli go tam wpuściłaś, gdy się przechadzał w porze powiewu wiatru.


-The end which is the new beginning-


 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Chapter 13: A hidden beauty

Obraz
       Ester była dziewczyną  pięknej postaci i miłego wyglądu. Jej piękno jednak znacznie odbiegało od panujących standardów w królestwie Corn. Nie eksponowało bowiem walorów kobiecej zmysłowości, ale powab dziewczęcej delikatności. I to właśnie dla Ester było przyczyną wielu kłopotów. Chociaż chciała być niewidoczna dla pożądliwych spojrzeń to jednak wyróżniała się właśnie tą swoją skromnością na tle dziewcząt i kobiet w całym królestwie. Tak więc choć nie pragnęła być księżną, została przez księcia wybraną. Nie zabiegała o względy Azizy, to mężczyzna nie dawał jej spokoju. Starała się nie wchodzić w drogę prorokowi Enki, ten ewidentnie dążył do jej śmierci.      Motywy działania proroka boga Anu były jednak dużo bardziej skomplikowane niż uważała dziewczyna. W gruncie rzeczy nie było dla niego istotne kim była i jak wyglądała wybranka księcia Hadd. Największym problemem było to, że istniała. Enki, w sowim sprycie i przebiegłości sam zapla...
Czytaj więcej

Chapter 15: Sparks in the stubble field

Obraz
         Iskry nienawiści, które drzemały w utrudzonym, idumeiskim ludzie, nieopacznie rozniecił Glosobel swoim pomysłem, tak, że płonęły już w ich sercach niczym żywy ogień. I chociaż mężczyzna nie zdradzał już żadnego zainteresowania kontynuacją tematu nie można już było ich ugasić. Sytuacja się na tyle skomplikowała, że królewscy dragoni podwoili straże i bacznie obserwowali robotników pracujących na polach. Tak więc nie było już mowy, aby podczas pracy wspólnie się naradzać. albo za długo szeptać, gdyż w takich sytuacjach nad robotnikami świstały królewskie baty.       Perec, Barak,  Oz i Ewron przejęli myśl Glosobela jako swoją własną. Potajemnie zwoływali narady idumeiskich mężczyzn w chacie wdowy Rachab. Tym samym kobieta chociaż dobrze nasłuchiwała słyszała tylko pojedyncze słowa: "ogień", "pola kukurydzy", "białe domy", "świątynia", "letnie przesilenie", "starzec Natan" i nic z tego nie rozumiała. Wiedziała jednak, ż...
Czytaj więcej

Chapter 17: Secrets of a Mother's heart

Obraz
      Kiedy starzec Natan wyłowił Ester z rzeki nie zdradzała żadnych oznak życia. Przygotował dla niej miejsce w opuszczonej szopie na pograniczu Wielkiego Lasu i Ogromnego Pustkowia, która zapewne pamiętała czasy Winnicy Odwiecznego Króla. Tam codziennie troszczył się o nią i upadając na kolana modlił się do Odwiecznego Właściciela Pól, aby przywrócił jej życie.      Dni stały się tygodniami. tygodnie miesiącami. O ddech kobiety był coraz bardziej miarowy i równy chociaż nie otwierała oczu. Starzec jednak dostrzegł, że jej ciało  w jakiś dziwny dla niego sposób zmieniało się. Stawało się jakieś bardziej okrągłe i płynne. Myślał, że może to skutek upadku do wody, ale kiedy tuż pod cienką fałdką brzucha ujrzał małą piąstkę, zdał sobie sprawę, że kobieta jest brzemienna. Nie mógł się nadziwić, że w tak niebezpiecznym dla jej życia położeniu Odwieczny Właściciel Pół nie tylko uratował kobietę, ale i jej nienarodzone dziecko.  Kimże będzie ...
Czytaj więcej